تشخیص ژنتیکی پیش از النه گزینی جنین یا Preimplantation Genetic Diagnosis) PGD)، امکان بررسی وضعیت ژنتیکی جنین ،قبل از انتقال به رحم مادر را مهیا کرده است.

در واقع PGD به معنای انجام تست های ژنتیکی روی سلول های گرفته شده از جنین های 3 تا 5 روزه حاصل از لقاح آزمایشگاهی ( ICSI –IVF ) و سپس کاشت جنین های مورد تایید در رحم مادر است.

بنابراین در این آزمایش، جنین ها ی حاصل از لقاح آزمایشگاهی ، قبل از انتقال به رحم مادر، مورد بررسی های ژنتیکی مورد نظر قرار می گیرند. الزم به ذکر است برای برخی از بیماری ها ی ژنتیکی اجازه سقط قانونی صادر نمی شود بنابراین با انجام اطالع از عدم سالمت جنین در دوران بارداری نمی توان به صورت قانونی اقدام به سقط نمود و از تولد فرزند با این مشکالت جلوگیری کرد در این موارد معموال توصیه به انجام PGD می شود که جنین سالم از نظر بیماری مورد بررسی به رحم مادر انتقال داده می شود.

امروزه با استفاده از این تکنیک عالوه بر تشخیص جنسیت جنین، می توان به بررسی ناهنجاری های کروموزومی (ناهنجاری های تعدادی و ساختاری) در جنین، و نیز بررسی بسیاری از بیماری های تک ژنی نیز پرداخته شود.

در واقع، PGD تنها روشی است که بدون نیاز به سقط درمانی، از تولد کودکان مبتال به بیماری های ژنتیکی جلوگیری می کند و در واقع راهی مطمعن است که به پزشکان کمک می کند تا بتوانند برای بیماران تحت درمان با روش های کمک باروری، جنین های سالم را جهت انتقال به رحم مادر انتخاب کنند.