استفاده از رحم اجاره ای، فرصت دستیابی به فرزند را در زنان فاقد رحم عملکردی، فراهم می کند. تکنیک های انجام این کار با تکنیک های مورد استفاده در سایر دلایل ART تفاوتی ندارد، اما مسائل قانونی، اخلاقی و روانشناختی این روند، پیچیده هستند. از اندیکاسیون های استفاده از رحم اجاره ای عبارتند از فقدان رحم مادرزادی و یا اکتسابی)، ناهنجاری رحمی به صورت سندرم آشرمن جبران ناپذیر ویا رحم تک شاخ همراه با سقط مکرر، منع پزشکی بارداری (افزایش فشار خون ریوی، وضعیت پزشکی جدی که می تواند در دوران بارداری تشدید و یا باعث ایجاد خطر برای جنین شود و ناتوانی بیولوژیک در فرزند آوری ( مانند همسر همجنس گرا). هم چنین رحم اجاره ای می تواند در موارد عامل آندومتری ناشناخته (مانند سابقه شکست مکرر IVF بدون علت مشخص با وجود انتقال جنین با کیفیت خوب در نظر گرفته شود.

فرد پذیرنده، ممکن است از خویشاوندان یا افراد غیر وابسته به زن و شوهر باشد و ممکن است بابت خدمتی که انجام می دهد، مبلغی را دریافت کند. افراد انتخاب شده برای رحم اجاره ای، لازم است سابقه تولد زنده را داشته باشند و تحت ارزیابی کامل روانشناختی قرار بگیرند. انعقاد قرار داد رسمی قانونی برای ثبت شرایط درخواستی بین زوج نابارور و فردی که جنین در رحم وی قرار خواهد گرفت، ضروری است.